مسئولیت حسابدار رسمی
یکی از ویژگیهای بارز حرفه حسابداری، پـذیرش مسـئولیت حفـظ منـافع عمـومی اسـت.
از این رو، مسئولیت حسابدار رسمی، تنها به رضایتمندی صاحبکار یـا کارفرمـا منحصـر
نمی شود. حسابدار رسمی در راسـتای حفـظ منـافع عمـومی بایـد بـه ایـن آیـین رفتـار
(آیین رفتار حرفه ای) عمل کند. چنانچه قوانین یا مقررات، حسـابدار رسـمی را از رعایـت
بخشی از این آیین رفتار باز دارد، حسابدار رسمی باید سایر بخشهای ایـن آیـین رفتـار را
رعایت کند.
آیین رفتار مشتمل بر سه قسمت است. “قسمت الف” اصول بنیادی اخلاق حرفه ای را برای
حسابدار رسمی، تبیین و چارچوب نظری لازم را تعیین می کند که حسـابداران رسـمی بایـد
در موارد زیر بکار گیرند:
الف- شناسایی خطرهای مؤثر در نقض اصول بنیادی؛
ب – ارزیابی اهمیت خطرهای شناسایی شده؛ و
پ – بکارگیری تدابیر ایمن ساز (بازدارنده)، در موارد لزوم، برای برطرف کردن یا کـاهش
آن خطرها به سطحی پذیرفتنی. تدابیر ایمن سـاز در مـواردی بکـار مـی آینـد کـه
حسابدار رسمی بـه ایـن نتیجـه مـی رسـد کـه خطرهـا در سـطحی نیسـتند کـه
یک شخص ثالث منطقی و آگاه با در نظر گـرفتن همـه حقـایق و شـرایط خـاص
موجود و در دسترس حسابدار رسمی، بتواند به این نتیجه برسد که رعایـت اصـول
بنیادی، خدشه دار نشده است.
حسابدار رسمی در بکارگیری این چارچوب نظری باید از قضاوت حرفه ای استفاده کند.
قسمتهای “ب” و “پ” کاربرد چارچوب نظـری را در برخـی شـرایط، توصـیف مـی کننـد.
نمونه هایی از تدابیر ایمن ساز مناسب برای رعایت اصول بنیادی، در این قسـمتها مـی آیـد.
این قسمتها همچنین، شرایطی را توصیف می کنند که تدابیر ایمـن سـاز در برابـر خطرهـا
وجود ندارد و در نتیجـه، از شـرایط یـا روابـط ایجـاد کننـده خطرهـا بایـد پرهیـز شـود.
قسمت “ب” مربـوط بـه حسـابداران رسـمی شـاغل اسـت و قسمت “پ” مربـوط بـه
حسابداران رسمی شاغل در بنگاههـا / سـازمانهـا (حسـابدار رسـمی غیـر شـاغل) اسـت.
حسابداران رسمی شاغل نیز ممکن اسـت مـواردی از قسمت “پ” را در شـرایط خـاص،
سودمند بیابند.